प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असत.......

प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, तुमचं आणि आमचं अगदी सेम असतं !
काय म्हणता? या ओळी चिल्लर वाटतात? काव्याच्या दृष्टीने
थिल्लर वाटतात? असल्या तर असू दे, फसल्या तर फसू दे !
तरीसुद्धा, तरीसुद्धा प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असतं तुमचं
आणि आमचं अगदी सेम असतं ! मराठीतून इश्श म्हणून प्रेम करता येतं;
उर्दूमध्ये इष्क म्हणून प्रेम करता येतं; व्याकरणात चुकलात तरी प्रेम
करता येतं; कॉन्व्हेंटमध्ये शिकलात तरी प्रेम करता येतं ! सोळा वर्षं
सरली की अंगात फुलं फुलू लागतात, जागेपणी स्वप्नांचे झोपाळे
झुलू लागतात ! आठवतं ना,
तुमची माझी सोळा जेव्हा सरली होती होडी सगळी पाण्याने
भरली होती ! लाटांवर बेभान होऊन नाचलो होतो, होडीसकट
बुडता बुडता वाचलो होतो ! बुडालो असतो तरीसुद्धा चाललं
असतं, प्रेमानेच अलगद वर काढलं असतं ! तुम्हाला ते कळलं होतं,
मलासुद्धा कळलं होतं ! कारण, प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असतं तुमचं
आणि आमचं अगदी सेम असतं ! प्रेमबीम झूट असतं, म्हणणारी माणसं
भेटतात, प्रेम म्हणजे स्तोम नुसतं, मानणारी माणसं भेटतात ! असाच
एक जण चक्क मला म्हणाला, “आम्ही कधी बायकोला फिरायल
नेलं नाही; पाच मुलं झाली तरी प्रेमबीम कधीसुद्धा केलं नाही !
आमचं काही नडलं का? प्रेमाशिवाय अडलं का?” त्याला वाटलं
मला पटलं ! तेव्हा मी इतकंच म्हटलं, “प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असतं
तुमचं आणि आमचं मात्र सेम नसतं !” तिच्यासोबत पावसात
कधी भिजला असाल जोडीने, एक चॉकलेट अर्धं अर्धं खाल्लं असेल
गोडीने ! भर दुपारी उन्हात कधी तिच्यासोबत तासन् तास
फिरला असाल, झंकारलेल्या सर्वस्वाने तिच्या कुशीत
शिरला असाल ! प्रेम कधी रुसणं असतं, डोळ्यांनीच हसणं असतं, प्रेम
कधी भांडतंसुद्धा !! दोन ओळींची चिठीसुद्धा प्रेम असतं, घट्ट घट्ट
मिठीसुद्धा प्रेम असतं !